Séguin
polityk fr., z wykształcenia historyk i politolog;
[segę̣]
Philippe, ur. 21 IV 1943, Tunis, zm. 7 I 2010, Paryż,
Séguin Philippe
Encyklopedia PWN
w latach 70. XX w. dyrektor w Inst. Nauk Polit. w Aix-en-Provence i Nicei, następnie pracownik nauk. w Inst. Nauk Polit. w Paryżu; 1977–78 pełnomocnik w biurze premiera; 1979–83 wiceprzewodniczący Rady Regionalnej Lotaryngii; gaullista, działacz Zgromadzenia na rzecz Republiki, od 1984 sekretarz ds. decentralizacji, 1997–99 przewodniczący partii; 1978–2002 deputowany (1981–86 wiceprzewodniczący i 1993–97 przewodniczący Zgromadzenia Nar.); 1986–88 min. pracy i spraw socjalnych; 1983–97 mer Épinal; od 2002 szef delegacji rządowej w MOP.
