Rowid Henryk
 
Encyklopedia PWN
Rowid Henryk, pierwotnie Naftali Herz Kanarek, ur. 12 XI 1877, Rzeszów, zm. 1944,
pedagog;
reformator systemu kształcenia nauczycieli w Polsce, twórca koncepcji „szkoły twórczej” (odmiana szkoły pracy); działacz Krajowego Związku Nauczycieli Lud. w Galicji, Związku Pol. Nauczycielstwa Szkół Powszechnych i ZNP; 1912–33 redaktor nacz. „Ruchu Pedagogicznego”, od 1934 — „Chowanny”; propagator pedagogiki doświadczalnej, opartej na badaniach psychol. dziecka; domagał się zasadniczych zmian w programach kształcenia nauczycieli i reformy szkoły elementarnej; od 1913 organizator wakacyjnych kursów uniwersyteckich dla nauczycieli lud.; inicjator powołania 1920 i kier. Państw. Kursów Nauczycielskich w Krakowie, 1928 przekształconych w 2-letnie pomaturalne pedagogium, kształcące nauczycieli szkół powszechnych na poziomie wyższym; Szkoła twórcza (1926), Psychologia pedagogiczna (cz. 1–2 1937–38), Podstawy i zasady wychowania (nie ukończona, 1946); zginął w obozie Auschwitz-Birkenau.
Bibliografia
S. SZUMSKI W walce o szkołę postępową. Rzecz o Henryku Rowidzie, Warszawa 1977.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia