Romanowicz Arseniusz
 
Encyklopedia PWN
Romanowicz Arseniusz, ur. 30 VIII 1910, Hrubieszów, zm. 9 II 2008, Warszawa,
architekt;
1930–36 studiował na Politechnice Warsz.; 1938–39 pracownik Biura Budowlanego Dworca Gł. w Warszawie; 1945–52 zatrudniony w Warsz. Dyrekcji Odbudowy; 1950–76 generalny projektant w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Budownictwa Kol.; twórca, m.in. schroniska-restauracji na Gubałówce w Zakopanem (1935–38, wraz z W. Stokowskim i J. Szweminem), m.in. w Warszawie: dworców kol. Śródmieście (1963), Wschodni (1968) i Centralny (1975); Dworce i przystanki kolejowe (1970).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia