Respighi 
, ur. 9 VII 1879, Bolonia, zm. 18 IV 1936, Rzym,
wł. kompozytor, także skrzypek i altowiolista;
[respịgi]
Ottorino , ur. 9 VII 1879, Bolonia, zm. 18 IV 1936, Rzym,
Respighi Ottorino
Encyklopedia PWN
od 1913 profesor Akad. Św. Cecylii w Rzymie (1924–26 dyrektor); wybitny symfonik i twórca muzyki programowej; nawiązywał do tradycji wł. muzyki instrumentalnej, do zdobyczy impresjonizmu muz. w zakresie orkiestracji, a także do twórczości R. Straussa i N. Rimskiego-Korsakowa, którego był uczniem; przejawiał też niekiedy tendencje archaizujące (Gli Uccelli, suita na tematy J.Ph. Rameau, G. Pasquiniego i in.); poematy symfoniczne (Fontanny rzymskie 1916, Pinie rzymskie 1924, Feste romane 1928), koncerty, opery (Re Enzo 1905, La Campana Sommersa 1927, La Fiamma 1934), pieśni.
