Rembieliński Jan, ur. 11 VI 1897, Warszawa, zm. 16 X 1948, Londyn,
polityk, publicysta;
Rembieliński Jan
Encyklopedia PWN
XI 1918 uczestnik obrony Lwowa podczas wojny pol.-ukr. 1918–19; od 1918 czł. Ligi Nar., jeden z przywódców Nar. Zjednoczenia Młodzieży Akademickiej; założyciel (1922) i do 1923 prezes Młodzieży Wszechpol.; bliski współpracownik R. Dmowskiego; 1925–36 redaktor czasopisma „Myśl Narodowa”; od 1926 działacz OWP i od 1928 — SN (członek władz), 1927 współorganizator i przywódca Ruchu Młodych w OWP, 1928 czł. Ogniska Gł. Straży Nar.; zwolennik ugody z sanacją, 1936 wystąpił z SN; założyciel i redaktor tyg. społ.-polit. „Podbipięta” (1936–37), publicysta „Małego Dziennika”; 1938–39 senator; podczas II wojny światowej początkowo we Francji, następnie w Wielkiej Brytanii, publicysta m.in. „Polski Walczącej” i „Myśli Polskiej”, wiceprezes Związku Dziennikarzy Pol. w Londynie; autor Historii Polski, cz. 1 Średniowiecze (1948).
