Pietraszko Jan, ur. 7 VIII 1911, Buczkowice, zm. 2 III 1988, Kraków,
biskup pomocniczy krakowski od 1962, teolog duchowości;
Pietraszko Jan
Encyklopedia PWN
studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego; 1936 przyjął święcenia kapłańskie; 1938–39 i 1943–44 kapelan arcybpa A.S. Sapiehy; po II wojnie światowej w Krakowie, kolejno: wikariusz w parafii Św. Szczepana, duszpasterz i kapelan akademicki przy kościele Św. Anny, prefekt w seminarium duchownym, administrator, a następnie proboszcz parafii Św. Anny; od 1963 wikariusz generalny archidiecezji krakowskiej, bliski współpracownik kard. K. Wojtyły; wybitny kaznodzieja i mówca, popularny spowiednik, kierownik duchowy, duszpasterz inteligencji; cieszył się powszechnym autorytetem, po śmierci otoczony opinią świętości; publikował w „Tygodniku Powszechnym” i miesięczniku „Znak”; autor prac homiletycznych, m.in.: Rozważania (1961), Spotkania (1967), Medytacje w drodze (1977); 2001 ukazały się Nasze powroty do Chrystusa i Otwarte Chrystusowe serce. Od 1994 trwa proces beatyfikacyjny P.
