Paukszta Eugeniusz
 
Encyklopedia PWN
Paukszta Eugeniusz, ur. 9 VIII 1916, Wilno, zm. 21 V 1979, Inowrocław,
pisarz; wilnianin,
w okresie okupacji niem. żołnierz AK, więzień obozu koncentracyjnego pod Kownem, po 1945 osiadł w Poznaniu; w twórczości obraz kształtowania się życia na Ziemiach Północnych i Zachodnich (zwłaszcza na ziemi lubuskiej oraz Warmii i Mazurach) po 1945 (Wrastanie 1964, Przejaśnia się niebo, t. 1–2 1967) oraz walki o polskość tych ziem w XVII w. (Straceńcy, t. 1–2 1957, Buntownicy, t. 1–2 1963), w okresie międzywojennym i w czasie II wojny światowej (Pogranicze 1961); opowiadania, szkice lit.; powieści dla młodzieży (Znak żółwia 1961).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia