Orient

Orient

[łac., ‘wschód’],

termin oznaczający obszary leżące na wschodzie, z punktu widzenia Europy;

choć odnoszony obecnie także do czasów starożytnych Bliskiego Wschodu, pierwotnie dotyczył wschodniej części cesarstwa rzymskiego, gdzie następnie powstało Bizancjum (w tym kontekście powstało powiedzenie ex Oriente lux). Orient obejmował zatem Lewant, Anatolię, wschodnią część Maghrebu oraz Bałkany; później, po upadku Bizancjum, termin zaczął się stopniowo rozmywać, stając się coraz bardziej niejednoznaczny; współcześnie, zależnie od przyjętych zasad, Orient obejmuje albo wyłącznie świat arabsko-muzułmański od Maghrebu po Indonezję, albo kraje środkowego i Dalekiego Wschodu, lub też całą Azję, niejednokrotnie wraz z Afryką, jako przeciwstawienie do euroamer. Zachodu — w takim kształcie Orient jest przedmiotem badań orientalistyki; pojawiająca się okresowo w kulturze zachodniej fascynacja Orientem nazywana jest orientalizmem.