Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia
 
Encyklopedia PWN
Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia (NOSPR), od 1947 pod nazwą Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia (WOSPR, 1968–93 WOSPRiTV), od 1999 pod obecną nazwą,
wraz z orkiestrą Filharmonii Nar. w Warszawie największy i wykazujący się najwyższymi dokonaniami artyst. zespół orkiestrowy w Polsce, z siedzibą w Katowicach;
Powstała 1935 w Warszawie północna Orkiestra Symfoniczna PR — utworzył i prowadził ją do 1939 G. Fitelberg. W 1945 została reaktywowana w Katowicach przez W. Rowickiego (prowadził ją przez 5 lat), 1947 dyrekcję artystyczną objął ponownie Fitelberg, po jego śmierci — od 1953 orkiestrą kierował przez 15 lat J. Krenz. Następnie z zespołem pracowali m.in.: B. Wodiczko (1968–69), K. Kord (1969–73), T. Strugała (1975–76), J. Maksymiuk (1976–77), S. Wisłocki (1978–81), W. Ormicki, H. Czyż, J. Kasprzyk, A. Wit (1983–2000), J. Wnuk-Nazarowa (dyrektor naczelna; od 2000); dyrektorem artystycznym jest A. Liebreich (od 2012). Orkiestra nagrała ponad 140 płyt kompaktowych dla firm polskich i zagranicznych. Nagranie kompletu koncertów fortepianowych S. Prokofiewa dla firmy Naxos 1993 zdobyło nagrodę Diapason d'Or i Grand Prix du „Disque de la Nouvelle Academie du Disque. Z orkiestrą występowali najznakomitsi dyrygenci i światowej sławy soliści.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia