Linde Samuel Bogumił, ur. 11 IV 1771, Toruń, zm. 8 VIII 1847, Warszawa,
leksykograf;
Linde Samuel Bogumił
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
pochodził ze zniemczonej rodziny szwedz.; 1792–94 lektor języka pol. na uniwersytecie w Lipsku; od 1805 dyr. Liceum Warsz.; czł. Izby, później Dyrekcji Edukacji Nar. i prezes Tow. do Ksiąg Elementarnych (powstałego 1810); współorganizator Uniwersytetu Warszawskiego (1817), generalny dyr. bibliotek i gabinetów; czł. Rady Wychowania Publicznego 1833–35; czł. warsz. TPN (od 1800) i wielu akad. zagr.; gł. dzieło: Słownik języka polskiego (t. 1–6 1807–14, wyd. 3 1951), o charakterze hist., zawiera 60 tys. haseł z zestawu druków i z języka potocznego; stanowi wybitne osiągnięcie nauki pol. doby oświecenia.
