Lejeles Aron, właśc. A. Glantz, ur. 1889, Włocławek, zm. 1966, Nowy Jork,
żyd. poeta i dramatopisarz, tworzący w języku jidysz;
Lejeles Aron
Encyklopedia PWN
od 1909 w USA; 1919 zał. (wspólnie z J. Glatsztejnem) w Nowym Jorku grupę poet. In zich [‘introspektywiści’]; wybitny przedstawiciel modernist. poezji w jidysz; później zwrócił się ku formom klas.; liryka refleksyjna o wątkach autobiogr. (Fabius Lind 1937), będąca reakcją na wojenną zagładę (A jid ojfn jam ‘Żyd na morzu’ 1947); dramaty hist.-filoz., podejmujące współcz. problemy egzystencjalne; wybór utworów Opklajb: lider, poemes, drames [‘wybór: wiersze, poematy, dramaty’] (1967) i tekstów kryt. Welt un wort [‘świat i słowo’] (1958); pol. przekłady utworów Lejelesa w antologiach poezji żydowskiej (1980, 1983).
