Lavelle Louis
 
Encyklopedia PWN
Lavelle
[lawẹl]
Louis, ur. 15 VII 1883, Saint-Martin-de-Villeréal, zm. 1 IX 1951, Parranquet (dep. Lot-et-Garonne),
filozof francuski;
przedstawiciel tzw. filozofii ducha; 1932–34 wykładowca Sorbony, 1941 profesor Collège de France w Paryżu; od 1947 czł. Akad. Nauk Moralnych i Polit.; autor felietonów filoz. (od 1930 współpracownik „Le Temps”) i esejów moralnych; gł. intencją filozofii Lavelle’a, skierowaną przeciwko scjentyzmowi propagowanemu przez L. Brunschvicga, była odnowa w XX w. klas. metafizyki; La dialectique de l’éternel présent. De l’Être (1928), De l’Acte (1937), Du temps et éternité (1945), De l’âme humaine (1951), Traité des valeurs (t. 1–2 1951–55); pol. wybór Przyjaciele Boga i ludzi (1963).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia