Laudon Gideon Ernst
 
Encyklopedia PWN
Laudon, Loudon, Gideon Ernst von, baron, ur. 2 II 1717, Tootzen (Inflanty, ob. Tootsi, Estonia), zm. 14 VII 1790, Neutitschein (ob. Nový Jičín, Morawy),
feldmarszałek austriacki;
od 1732 w ros. służbie wojsk.; od 1742 w armii austr.; podczas wojny siedmioletniej 1756–63 odznaczył się jako generał, zwłaszcza dowodząc zwycięsko 12 VIII 1759 w bitwie sił austr.-ros. z wojskami Fryderyka II pod Hochkrich i Kunersdorf (ob. Kunowice na Śląsku); 1760 L. przegrał bitwę pod Legnicą, a częste konflikty ze zwierzchnikami spowodowały, iż dopiero w czasie wojny o sukcesję bawarską 1778 uzyskał stopień feldmarszałka; w wojnie z Turkami (od 1787) jako nacz. wódz armii austr. zdobył 1789 Belgrad. Jest uważany za najwybitniejszego i najpopularniejszego dowódcę austriackiego swojej epoki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia