Kurnakowicz Jan
 
Encyklopedia PWN
Kurnakowicz Jan, ur. 27 I 1901, Wilno, zm. 4 X 1968, Warszawa,
aktor.
Występy od 1921 w Piotrogrodzie, Wilnie, od 1925 w Warszawie (Teatr im. W. Bogusławskiego, Teatr Narodowy, Teatr Polski), po II wojnie świat. w Olsztynie, Wrocławiu, Krakowie (1947–51 w Teatrze im. J. Słowackiego), od 1952 w Teatrze Narodowym; role charakterystyczne i dram., m.in. Cześnik — Zemsta (także w filmie A. Bohdziewicza 1957) i Major — Damy i huzary A. Fredry, Horodniczy — Rewizor N. Gogola, Wielki Książę — Kordian J. Słowackiego; występy w filmie międzywojennym (m.in. Dzieje grzechu H. Szaro 1933, Barbara Radziwiłłówna 1936 i Kościuszko pod Racławicami 1937 J. Lejtesa) i powojennym (m.in. Zakazane piosenki L. Buczkowskiego 1947, Miasto nieujarzmione J. Zarzyckiego 1950); współpraca z radiem; 1952 otrzymał nagrodę państw. I stopnia.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kurnakowicz Jan fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia