Krapiwa Kandrat
 
Encyklopedia PWN
Krapiwa Kandrat, właśc. K. Atrachowicz, ur. 5 III 1896, Nizok (pow. miński), zm. 7 I 1991,
pisarz białoruski;
od 1940 czł. Akad. Nauk Białorus. SRR (od 1956 prezes); 1926–31 czł. ugrupowania lit. Uzwyszsza; autor satyr, bajek, poematów, opowiadań z życia wsi, także komedii społ.-obyczajowych (Kto się śmieje ostatni 1939, wyd. pol. 1956, Skowronki śpiewają 1950, wyd. pol. 1953), utrzymanych w konwencji socrealist.; komedia fantastyczna Brama nieumiruczasci (1973), dramat o problematyce moralnej Na wastryi (1982); publicystyka lit.; oprac. słownik ros.-białoruski (t. 1–2 1982) i atlas gwar białoruski (1963); tłumaczył m.in. poetów słowiańskich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia