kerogen

kerogen,

rozproszona w skałach osadowych materia org., mająca postać drobnych, wyodrębniających się, czarnych skupień, nierozpuszczalnych w rozpuszczalnikach organicznych;

pod wpływem ciśnienia skał nadkładu i wysokiej temperatury wzbogacona w węgiel i wodór, a zubożona w tlen i azot; powstaje w wyniku biochem. i geochem. przeobrażeń substancji pochodzenia roślinnego i zwierzęcego podczas tworzenia się skał osadowych; najczęściej występuje w osadach ilastych, a zwłaszcza w łupkach bitumicznych (łupki palne). Z k. pod wpływem procesów diagenezy i metamorfizmu powstaje ropa naftowa i gaz ziemny.