Jarnuszkiewicz Czesław
 
Encyklopedia PWN
Jarnuszkiewicz Czesław, ur. 27 VIII 1888, Kochanie k. Dobrzynia, zm. 19 VI 1988, Londyn,
generał;
od 1906 czł. OB PPS, zesłany na Syberię; 1910 zbiegł do Krakowa, czł. pol. organizacji wojsk.-niepodległościowych; w czasie I wojny świat. w Legionach Pol.; od XI 1918 w WP, m.in. 1920–27 dow. 66. pułku piechoty; 1930 mianowany gen. brygady; 1930–32 zast. dow., 1932–35 dow. Okręgu Korpusu I Warszawa; 1935–37 dow. Okręgu Korpusu IX Brześć; 1937–39 Komendant Przysposobienia Wojsk. i Wychowania Fiz.; IX 1939 aresztowany przez NKWD, więziony w obozie w Starobielsku, następnie w więzieniu na Łubiance w Moskwie; od II 1942 w tzw. II grupie w Palestynie (pozostał w stanie nieczynnym); po wojnie osiedlił się w Wielkiej Brytanii; prezes Tow. Przyjaźni Pol.-Pers.; znawca białej broni; Szabla wschodnia i jej typy narodowe (Londyn 1973), Wspomnienia gen. Czesława Jarnuszkiewicza od Sybiru do Łubianki (1996).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia