Helgoland 
,
skalista wyspa niem. na M. Północnym, ok. 75 km na północ od Wihelmshaven;
, Helgoland
Encyklopedia PWN
pow. 2,1 km2 (z wyspą Düne), ok. 2 tys. mieszk.; znane kąpielisko i ośr. turyst.; stacja ornitolog. i biol. stacja mor.; stacje radiotelekomunikacyjne.
Historia. Zamieszkana przez Fryzów; od ok. 1400 w posiadaniu książąt Szlezwiku, od 1714 — Danii, od 1807 (oficjalnie 1814) — Wielkiej Brytanii; 1890 przeszła do Niemiec (wymieniona za Zanzibar); przed I wojną świat. mor. baza wojenna; 1914 koło H. niem.-bryt. bitwa mor.; po II wojnie świat. zajęta przez Wielką Brytanię; 1952 przekazana RFN.
