Fryzyjskie, Wyspy
 
Encyklopedia PWN
Fryzyjskie, Wyspy, niem. Friesische Inseln, hol. Fries(ch)e Eilanden,
archipelag przybrzeżny na M. Północnym, ciągnący się wzdłuż północno-zachodnich wybrzeży Europy na dł. 250 km, między Płw. Jutlandzkim a m. Den Helder w Holandii;
od lądu oddzielone płytkim morzem wattowym; powierzchnia 480 km2, 22 tys. mieszk. (2003); wyspy pokryte w większości łąkami; znaczne obszary wydmowe sztucznie utrwalane i chronione przed wiatrami; dzielą się na: W. Zachodniofryzyjskie (Holandia), W. Wschodniofryzyjskie (Niemcy) i W. Północnofryzyjskie (Niemcy, Dania); gł. wyspy: Texel, Rømø, Terschelling, Sylt, Föhr, Ameland, Fanø, Borkum; podstawę gospodarki stanowią: turystyka, hodowla (gł. bydła i owiec) mleczarstwo oraz rybołówstwo; liczne kąpieliska, największe — Westerland na wyspie Sylt.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia