Celje,
m. we wschodniej Słowenii, nad rz. Savinja (lewy dopływ Sawy).
Celje
Encyklopedia PWN
— 37 tys. mieszk. (2010). Rzymskie Claudia Celeia. W VI w. opanowane przez Słowian; rozkwit Celje w XIV–XV w., kiedy stało się ośr. posiadłości hrabiów cylejskich (Anna, córka hr. cylejskiego Wilhelma i wnuczka Kazimierza Wielkiego została 1402 żoną Władysława Jagiełły); 1456 Celje odziedziczyli Habsburgowie; 1918–91 w Jugosławii. Huta cynku, zakłady przemysłu metal., chem., włók., drzewnego, fabryka porcelany; ważny węzeł kol. i drogowy; wykopaliska rzym., ruiny zamku (XIV–XV w.), got. kościół Św. Daniela (XII–XV w.), pałac renes. (XVI–XVII w., freski z XVII w.), kościoły (XVI–XVIII w.). W pobliżu Celje, w Štore — kopalnia węgla brunatnego i jedna z największych w kraju hut żelaza i stali; na zachód od Celje — ważny region uprawy chmielu. W okolicy Celje liczne uzdrowiska (m.in. Rogaška Slatina).
