Arundel Thomas
 
Encyklopedia PWN
Arundel
[ạ̈rəndl]
Thomas, ur. 1353, zm. 19 II 1414,
ang. duchowny i polityk;
1374–88 bp Ely, 1388–96 arcybp Yorku; 1386–89, 1391–96, 1407–09 i 1412–13 kanclerz Anglii oraz 1396–97 i 1399–1414 arcybp Canterbury; w latach 80. i 90. XIV w. wspierał opozycję przeciw Ryszardowi II, 1397 wygnany przez niego z kraju; 1399 powrócił i koronował Henryka IV, za jego panowania stał się jedną z najbardziej wpływowych postaci; zwalczał lollardów, 1401 przyczynił się do uchwalenia skierowanego przeciw nim statutu De haeretico comburendo [‘o całopaleniu heretyków’], 1413 prowadził proces ich przywódcy, J. Oldcastle’a.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia