Arishima Takeo
 
Encyklopedia PWN
Arishima
[ariśima]
Takeo, ur. 4 III 1878, Tokio, zm. 9 VI 1923, Karuizawa,
pisarz japoński;
pochodził z bogatej rodziny ziemiańskiej; wychowany był w duchu cnót konfucjańskich, interesował się jednak protestanckim chrześcijaństwem, później także anarchistycznym socjalizmem; odebrał staranne wykształcenie w Japonii, studiował w USA (historia, literatura eur. i amer.); 1908–15 wykładał w Szkole Roln. w Sapporo (ob. Uniw. Hokkaidō); prawo własności odziedziczonego przez siebie majątku przekazał dzierżawcom; czł. grupy lit. Shirakaba [‘biała brzoza’]. Silny wpływ wywarła na A. twórczość W. Whitmana, H. Ibsena i romantyków; silnie emocjonalna, zmysłowa, depresyjna natura A. odzwierciedliła się w jego głęboko humanist. twórczości, m.in. w powieści Aru onna [‘pewna kobieta’] (1919), która przedstawia losy kobiety nieprzystosowanej do życia w ówczesnym społeczeństwie, walczącej o prawo do miłości, wolności i niezależności; ponadto powieści i opowiadania: Kain-no matsuei [‘potomek Kaina’] (1918), Oshimi-naku ai-wa ubau [‘miłość pochłania bez litości’] (1920), Seiza [‘gwiazozbiór’] (1922) — planowana jako początek cyklu prezentującego społeczeństwo jap. epok Meiji (1868–1912) i Taishō (1912–26), Sengen hitotsu [‘pewna deklaracja’] (1922). Zginął, popełniając samobójstwo wraz ze swoją kochanką.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia