albański język,
język z rodziny indoeur., z bałkańskiej ligi językowej;
albański język
Encyklopedia PWN
posługują się nim Albańczycy w Albanii oraz w Kosowie, Serbii i Czarnogórze, Macedonii Północnej i emigranci we Włoszech, Grecji i na Bliskim Wschodzie; 2 gł. dialekty: gegijski (północny) i toskijski (południowy) oraz dialekty emigracji: arbaresz (wł.-albański), arvanitika (Grecja) i arnaut (Bliski Wschód); zabytki lit. od XVI w.; dialekt gegijski miał bogatą tradycję lit. (katol.), w funkcji języka lit. w Kosowie do 1972; współcz. język lit. powstał po II wojnie świat. na podstawie dialektu toskijskiego; pismo łac. ostatecznie ustalone 1908.
