aeracja
 
Encyklopedia PWN
aeracja
[gr.],
napowietrzanie,
wprowadzanie powietrza lub innych środków (np. tlenu, piany) do obiektu, instalacji itp.
W budownictwie stosuje się aerację niektórych materiałów budowlanych w celu nadania im lekkości i polepszenia izolacyjności cieplnej (pianogips, pianobeton); stosowana jest też nieznaczna aeracja betonu — dodawanie domieszek chem. (napowietrzających), które powodując powstawanie w strukturze betonu mikroskopijnej wielkości pęcherzyków przecinających sieć kapilar, zmniejszają jego nasiąkliwość i zwiększają mrozoodporność. Aerację używa się również m.in. do nasycania tlenem ścieków w oczyszczalniach w celu utrzymania i intensyfikacji procesów oczyszczania biochem. w warunkach tlenowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia