świecące
Encyklopedia PWN
emitancja
fiz. wielkość określająca zdolność emisyjną ciała wysyłającego promieniowanie elektromagnetyczne;
[łac. emitto ‘wysyłam’],
obszar słabo świecący w wyładowaniu jarzeniowym w rozrzedzonym gazie;
Feb, gr. Phoíbos, łac. Phoebus,
mit. gr. [‘jasny’, ‘świecący’], poet. przydomek Apollina; w literaturze łac. używany równorzędnie z jego gr. imieniem;
galaktyki
grawitacyjnie związane układy gwiazd, gazu, pyłu i ciemnej materii.
[gr.],
galaktyki, w których jądrach zachodzą intensywne procesy dysypacji energii nie związane bezpośrednio z ewolucją gwiazd, a prowadzące do emisji promieniowania.
in hoc signo vinces
pod tym znakiem zwyciężysz;
[łac., ‘pod tym znakiem zwyciężysz’],
