średnim
Encyklopedia PWN
radiofonia
dział radiokomunikacji zajmujący się zorganizowanym rozpowszechnianiem audycji dźwiękowych, przeznaczonych dla słuchaczy mających odbiorniki radiofoniczne.
[łac.-gr.],
Śródziemne, Morze, alb. Deti Mesdhe, ang. Mediterranean Sea, arab. Al-Baḥr al-Abyaḍ al-Mutawassit, chorw. Sredozemno More, fr. Mer Méditerranée, gr. Mesọjios Thạlasa, hiszp. Mar Mediterráneo, serb. Sredòzemno Môre, tur. Akdeniz, wł. Mare Mediterráneo,
międzykontynentalne, półzamknięte morze Oceanu Atlantyckiego między Europą, Afryką i Azją;
w mechanice statyst. właściwość układów dynamicznych polegająca na równości średnich czasowych funkcji (zależnych od różnych wielkości fiz.), czyli obliczanych wzdłuż trajektorii fazowych układu (P oznacza punkt przestrzeni fazowej, f — dowolną gładką funkcję, t — czas, τ — interwał czasowy, po którym uśredniamy), i średnich obliczanych po odpowiednim zespole statyst. (mechanika statystyczna).
Atlantycki, Ocean, Atlantyk,
ocean między Europą, Afryką, Antarktydą i Ameryką, drugi na Ziemi według powierzchni, po Oceanie Spokojnym.