łukowe
Encyklopedia PWN
urządzenie do spawania elektr. z własnym źródłem prądu (np. s. łukowa do spawania ręcznego) lub pobierające prąd z sieci.
kompozytor, organista i pedagog muzyczny.
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 22;
żelazostopy, ferrostopy, stopy wstępne żelaza,
stopy żelaza z metalami i niemetalami służące do wprowadzania dodatków stopowych do stali, staliwa i żeliwa, rzadziej do stopów nieżelaznych (np.: żelazowolfram, żelazomolibden, żelazoniob — do wprowadzania odpowiednio wolframu, molibdenu i niobu do stopów);
inżynier szwajcarski,
Benardos Nikołaj N., ur. 8 VII 1842, Bernadosowka (gubernia chersońska), zm. 21 IX 1905, Fastów (Ukraina),
inżynier rosyjski;