Łupią
Encyklopedia PWN
archeol. ogół czynności związanych z obróbką krzemienia oraz innych skał o podobnych właściwościach, poczynając od pozyskania surowca aż do uzyskania narzędzi;
w prawie międzynarodowym zasada, wg której w wojnie morskiej własność nieprzyjaciela, również prywatna (statki i ich ładunki), staje się łupem przeciwnika, jeśli wpadnie w jego ręce;
Resos, Rhḗsos,
mit. gr. w Iliadzie Homera tracki król, który przybył ze śnieżnobiałymi końmi pod Troję jako sprzymierzeniec obrońców miasta w 10. roku wojny;
zjawisko zachodzące w zwierzęcych zbiorowościach społ., wyrażające się w koordynacji zachowania osobników lub we współpracy i opierające się na wymianie informacji, czyli porozumiewaniu się zwierząt.
Betsimisaraka
lud afryk. zamieszkujący środkowe i północno-wschodnie wybrzeże Madagaskaru (Malgasze); ok. 1,8 mln (1993);
[‘nieprzebrana rzesza’],
bindra
klepki dębowe do wyrobu beczek;
[niem.],
