zwyczajna
Encyklopedia PWN
element opt. służący do zmiany stanu polaryzacji światła;
docent
naukozn. samodzielny pracownik nauk. mający prawo wykładania na wyższej uczelni lub samodzielnego prowadzenia prac nauk.-badawczych, bądź kierownia nimi, w różnych instytucjach naukowych.
[łac. docens ‘nauczający’],
rośliny o 2-letnim cyklu rozwojowym;
ukr. historyk literatury i krytyk literacki;
dział geometrii, w którym badania różnego rodzaju przestrzeni i ich podzbiorów (figur geom., obiektów) prowadzi się za pomocą metod analizy mat. (rachunku różniczkowego i całkowego).
głożyna, jujuba, szydlica, Zizyphus,
rodzaj roślin drzewiastych z rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae);
