wywołanie
Encyklopedia PWN
med. przewlekła choroba układu oddechowego, wywołana długotrwałym wdychaniem pyłów nieorg., charakteryzująca się gromadzeniem pyłu w płucach i odczynem tkanki płucnej na ich obecność;
med. liczne wady strukturalne wywołane przez jeden lokalny defekt budowy.
terroryzm
różnie umotywowane, najczęściej ideologicznie, planowane i zorganizowane działania pojedynczych osób lub grup, podejmowane z naruszeniem istniejącego prawa w celu wymuszenia od władz państwowych i społeczeństwa określonych zachowań i świadczeń, często naruszające dobra osób postronnych; działania te są realizowane z całą bezwzględnością, za pomocą różnych środków (nacisk psychiczny, przemoc fizyczna, użycie broni i ładunków wybuchowych), w warunkach specjalnie nadanego im rozgłosu i celowo wytworzonego w społeczeństwie lęku.
[łac.],
książę łęczycki i kujawski, król Polski.
wojny polsko-krzyżackie 1308–1521,
wojny toczone przez Polskę i Wielkie Księstwo Litewskie w celu powstrzymania ekspansji terytorialnej zakonu krzyżackiego lub odzyskania utraconych ziem.
astr. pozorne odchylenie położenia obserwowanego ciała niebieskiego na sferze niebieskiej od jego położenia rzeczywistego wywołane zmianą kierunku promieni świetlnych wskutek ruchu Ziemi;
