wytłoczką

Encyklopedia PWN

technol. przedmiot otrzymany przez tłoczenie;
technol. obróbka plast. na prasach półwyrobów tłoczonych (wytłoczek) w celu zwiększenia ich długości i zmniejszenia pola przekroju poprzecznego; rodzaj tłoczenia (ciągnienie; 2);
techn. rodzaj obróbki plast. na zimno lub na gorąco zmieniającej kształt przedmiotów cienkościennych (blach, taśm, folii, płyt i przedmiotów o małej grubości w stosunku do innych wymiarów) z materiałów metalowych i niemetalowych (gł. z tworzyw termoplast. i kompozytów, jak tłoczywa arkuszowe);
mech. obróbka plast. tłoczeniem półwyrobów metalowych w celu zmiany ich kształtu, prowadzona w jednym lub kilku operacjach (lub zabiegach) technol. zw. ciągami;
hutn. operacja mająca na celu usunięcie skrzywień półfabrykatów i części: blach, taśm, prętów, rur, kształtowników, odkuwek, wytłoczek;
technol. sposób tłoczenia, przy którym zewnętrzna ściana wytłoczki (np. naczynia, tulei) zostaje przekształcona w jej wewnętrzną powierzchnię.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia