wieńcem
Encyklopedia PWN
anat. grupa komórek pęcherzykowych (folikularnych) ściśle otaczająca oocyt ssaków podczas jajeczkowania, pochodząca ze wzgórka jajonośnego dojrzałego pęcherzyka jajnikowego;
obejście, ambit,
w kościołach przejście obiegające prezbiterium, zwykle na przedłużeniu naw bocznych i przeważnie do niego otwarte arkadami;
arch. przestrzeń, najczęściej na rzucie półkola lub wieloboku, zamykająca prezbiterium, nawę bądź ramiona transeptu, równej lub mniejszej wysokości i szerokości;
Bazylika Świętego Antoniego w Padwie, zw. Il Santo,
rom.-got. kościół wzniesiony 1232–1307;
czułkowce, Tentaculata, Lophophorata, Moluscoidea, Vermidea,
w starszych klasyfikacjach typ wodnych bezkręgowców, charakteryzujących się występowaniem lofoforu — wieńca orzęsionych czułków, służącego jako narząd do napędzania pokarmu i jako narząd oddechowy; obejmuje kryzelnice, mszywioły i ramienionogi;
gotyk
styl występujący w architekturze i sztukach przedstawiających w okresie dojrzałego i późnego średniowiecza;
[niem.],
