utrzymanie
Encyklopedia PWN
ekon. jedna z danin publicznych charakteryzująca się zespołem cech, które wyróżniają się spośród pozostałych danin.
urządzenie do obniżania (lub utrzymania na stałym poziomie) temperatury materii zawartej w przestrzeni wyodrębnionej z otoczenia obudową izolacyjną;
rycerstwo
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
Stanisław Leszczyński, ur. 20 X 1677, Lwów, zm. 23 II 1766, Lunéville,
król Polski, książę Lotaryngii i Baru.
