urzędowy
Encyklopedia PWN
urzędowa kontrola książek oraz pism o treści rel. pod względem ich zgodności z zasadami wiary chrześcijańskiej.
działacz nar. i społ., etnograf, prawnik;
język z grupy zachodniosłow., język Czechów i Morawian, urzędowy w Czechach;
czystość krwi, hiszp. limpieza de sangre,
w Hiszpanii w XV–XIX w. pojęcie występujące w kontekście norm moralno-rel. i ograniczeń prawnych, wiążących pełnienie określonych funkcji publicznych z przynależnością do tzw. starych chrześcijan;
definitor
w zakonach katol. urzędowy doradca wyższego przełożonego (generała lub prowincjała), zw. też asystentem, konsultorem lub radnym, wybierany podczas kapituły; wchodzi w skład doradczego kolegium, zw. definitorium.
[łac.],
