układach scalonych bipolarnych
Encyklopedia PWN
elektron. mikrominiaturowy układ elektroniczny (mikroukład), w którym wszystkie elementy lub ich część (wraz z połączeniami) są wytworzone w jednym cyklu technologicznym wewnątrz lub na powierzchni wspólnego podłoża i stanowią nierozdzielną całość;
układ elektroniczny (o 3 końcówkach), złożony z 2 odpowiednio ze sobą połączonych tranzystorów bipolarnych o jednakowym typie przewodnictwa;
CMOS, ang. Complementary MOS, komplementarny układ scalony MOS,
monolityczny układ scalony z parami wzbogaconych komplementarnych tranzystorów MOS o przeciwstawnych typach kanału, tj. n i p; wytwarzany technologią zw. również CMOS.
układ elektroniczny generujący okresowe lub nieokresowe przebiegi elektr., zwykle o kształcie zbliżonym do prostokątnego, w wyniku przełączania (przerzutu) układu między 2 wyróżnionymi stanami (stabilnymi lub kwazistabilnymi);
elektron. technologia wytwarzania przyrządów półprzewodnikowych (układów scalonych, tranzystorów, diod i in.), w której wszystkie procesy prowadzące do uzyskania struktur tych przyrządów odbywają się na jednej stronie (powierzchni) płytki, stanowiącej ich podłoże i wykonanej z materiału półprzewodnikowego (półprzewodniki).
tranzystor
przyrząd półprzewodnikowy o co najmniej 3 elektrodach mający właściwość wzmacniania sygnałów elektr., tj. stanowiący element czynny układów elektronicznych;
[ang.],
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
