tłumić
Encyklopedia PWN
telewizja
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
brat Jana (zm. 1470), tenutariusz rabsztyński od 1441, dowódca wojskowy;
thermidor
nazwa jedenastego miesiąca roku w kalendarzu rewolucyjnym francuskim 1793–1806 (19 lub 20 VII — 18 lub 19 VIII);
[termidọ:r; fr. < gr.] 
,
,
Tirant lo Blanch
katalońska powieść rycerska, autorstwa J. Martorella,
[t. lo blank; katalońskie, ‘Tirant Biały’],
ręczny sprzęt pożarniczy do tłumienia ognia i zabezpieczania przed dalszym jego przenoszeniem się;
telekom. wielkość określająca właściwości tłumiące drogi przesyłowej sygnału elektr. (lub elementu stanowiącego jej część);
