twórcze
Encyklopedia PWN
procesy geol. zachodzące na powierzchni Ziemi i w strefie przypowierzchniowej, wywołane przez czynniki działające na skorupę ziemską od zewnątrz (energia słoneczna, atmosfera, hydrosfera, działanie organizmów);
zjawiska obserwowane u zwierząt, obejmujące przeżycia analogiczne do przeżyć estetycznych człowieka związane z odbiorem szczególnych wrażeń zmysłowych ze świata zewn. (lub z ich wyobrażeniami) oraz związane z nimi działania.
etyka
termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;
[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],
dramatopisarz arabski z Egiptu;
bóg-stwórca w religii ludu Bambara z Mali;
włoski reżyser i scenarzysta filmowy; jeden z najwybitniejszych twórców kina światowego; mistrz filmu autorskiego;
