trwały
Encyklopedia PWN
elektr. wytworzenie strumienia magnet. w magnetowodzie (np. maszyny elektrycznej, elektromagnesu) przez prąd elektr. płynący w uzwojeniu wzbudzającym, które obejmuje ten magnetowód, lub przez magnes trwały, który stanowi jego część.
psychol. rodzaj ustosunkowania się jednostki lub grupy do przedmiotów, zjawisk bądź innych osób przejawiający się w dążeniu do ich poznawania; względnie trwała skłonność do szukania wiadomości i pogłębiania wiedzy w określonej dziedzinie.
zakaźne choroby, choroby infekcyjne,
choroby ludzi, zwierząt i roślin wywoływane przez bakterie, wirusy, grzyby i biologicznie czynne substancje przez nie wytwarzane;
zorganizowane struktury życia wspólnotowego oparte na przepisach rel., skupiające jednostki pragnące realizować wzory życia rel. zgodnie z obowiązującą w danym z. regułą (konstytucją);
substancje chemiczne i radioaktywne oraz bakterie chorobotwórcze i in. mikroorganizmy, występujące w glebach w ilościach przekraczających ich naturalną zawartość, niezbędną do zapewnienia obiegu materii i energii w ekosystemach, a także zanieczyszczenia mechaniczne, czyli substancje stałe inne niż tworzywo glebowe (części szkieletowe), o wymiarach ponad 1 mm, którymi mogą być m.in. odpady budowlane, nieorganiczne odpady komunalne, tj. tworzywa sztuczne, szkło, opakowania itp.
nazwa stosowana od lat 20. XX w. w polskim piśmiennictwie politycznym na określenie leżącej na zachód od Olzy części Śląska Cieszyńskiego, która po 1918 znalazła się w granicach Czechosłowacji, lecz była zamieszkana przez znaczny (w części gmin dominujący) odsetek ludności polskiej;
