teoretyczna
Encyklopedia PWN
filoz. wg Arystotelesa różna od cnót etycznych grupa intelektualnych i względnie trwałych dyspozycji, do których należy mądrość teoretyczna, zdolność rozumienia i mądrość praktyczna (rozsądek).
inżynier mechanik;
włoski malarz, pisarz, scenograf, rzeźbiarz i grafik.
dialektyka
w filozofii pojęcie podlegajace wielowiekowej ewolucji, używane w kilku różnych znaczeniach.
[gr. dialektikḗ (téchnē) ‘dialektyczna (sztuka)’ < diá ‘roz’, ‘przez’, ‘poprzez’, lego ‘mówię’, ‘łączę’, ‘zbieram’],
francuski socjolog i filozof, twórca francuskiej szkoły socjologicznej.
demogr. teoretyczna liczba dzieci, jaką urodziłaby przeciętna kobieta, gdyby przez cały jej okres rozrodczy, tzn. między 15. a 49. rokiem życia, jej płodność była taka, jak w badanym okresie;
