tatarski
Encyklopedia PWN
język z kipczackiej grupy języków tureckich;
rozpoczęły się wkrótce po opanowaniu Rusi przez Mongołów (1238–40).
Tatarska, Cieśnina, Tatạrskij prolịw,
cieśnina Oceanu Spokojnego, między wybrzeżem azjatyckiej części Rosji (Kraj Chabarowski) a wyspą Sachalin;
w dawnej Rzeczypospolitej jazda typu lekkiego, występująca w XVI w. obok jazdy kozackiej i wołoskiej;
literatura obejmująca piśmiennictwo Tatarów kazańskich i Tatarów krymskich.
muzyka ludów tatarskich;