słońce
Encyklopedia PWN
planety
ciała niebieskie związane grawitacyjnie z gwiazdami, o średnicy nie mniejszej niż 1000 km, widoczne dzięki oświetleniu ich przez macierzyste gwiazdy.
[gr.],
astr. okresy klimatyczne (wiosna, lato, jesień, zima), będące następstwem ruchu Ziemi wokół Słońca i nachylenia osi ziemskiej do płaszczyzny orbity Ziemi (66°33′), w wyniku czego Słońce w swym pozornym rocznym ruchu po sferze niebieskiej (ekliptyka) przez pół roku znajduje się na północ, a przez następne pół roku na południe od równika niebieskiego.
Ptolemeusz Klaudiusz, gr. Ptolemaíos Klaúdios, łac. Claudius Ptolemaeus, ur. ok. 100, prawdopodobnie w m. Ptolemais (Górny Egipt), zm. ok. 168, Aleksandria,
grecki astronom, matematyk, geograf, teoretyk muzyki.
astr. obiekt będący źródłem na tyle silnego pola grawitacyjnego, że niemożliwe jest przesłanie przezeń na zewnątrz żadnej informacji.
lud andyjski zamieszkującyw XVI w. obszar dzisiejszego departamentu Cuzco (ok. 22 tysiące km2), liczący wówczas kilkanaście podgrup, który stworzył państwo Tahuantinsuyu ze stolicą w Cuzco.
fizyk niemiecki.
