sądowym
Encyklopedia PWN
dział nauki wykorzystujący wiadomości z szeroko pojętej wiedzy med. i pokrewnych nauk przyr. na potrzeby prawa i wymiaru sprawiedliwości; m.s w wielu krajach jest zw. medycyną prawną.
w dawnej Polsce urzędnik sądowy wyznaczony m.in. do ogłaszania dekretów sądowych, wręczania pozwów, egzekucji nieruchomości.
spis prawa zwyczajowego sądowego ziemi krak. z 2. poł. XV w., zawierający 39 (potem tylko 38) artykułów;
nazwa używana w dawnym prawie polskim na określenie wyroków sądowych.
złożenie przez dłużnika przedmiotu świadczenia do przechowania przez sąd;
