sygnały cyfrowe

Encyklopedia PWN

sygnał dyskretny, w przypadku którego kolejne wartości wielkości fiz. są reprezentowane przez ciągi liczb należących do skończonego zbioru;

nowa metoda transmisji kilku programów za pośrednictwem jednego transpondera satelitarnego lub jednego kanału w systemie naziemnej emisji.

przetwarzanie sygnału analogowego w sygnał cyfrowy (sygnał);

[łac. signalis ‘dający znak’],

telekom. czynnik będący nośnikiem wiadomości, umożliwiający jej przesyłanie na odległość lub rejestrację;

inform. przedstawiany w postaci dyskretnego ciągu wartości liczbowych;

zespół metod, procedur i środków służących do wytwarzania, przetwarzania, przesyłania i przechowywania w pamięci sygnałów cyfrowych.

Materiały dodatkowe