sio

Encyklopedia PWN

szkło techniczne stosowane do wyrobu soczewek, pryzmatów i in. elementów układów optycznych (w mikroskopach, aparatach fotograficznych, lunetach, teleskopach, spektrofotometrach i in. przyrządach kontrolno-pomiarowych), a także do produkcji szkła do okularów.
żel krzemionkowy, silikażel, SiO2 · nH2O,
wysuszony żel produktów polikondensacji anionów krzemotlenowych, będący uwodnionym ditlenkiem krzemu SiO2 · nH2O;
wielofazowe tworzywo ceramiczne, złożone z krystalicznych ziaren o składzie zbliżonym do kordierytu Mg2Al3[AlSi5O18] oraz ziaren enstatytu (β-Mg2[Si2O6]) i mullitu, a także bezpostaciowej krzemionki SiO2;
wielkość charakteryzująca promieniowanie wysokoenerg. pod względem zdolności do jonizacji lub przekazywania energii.
silikony
[ang. < łac.],
polimery silikonowe,
syntetyczne materiały polimerowe, których gł. składnikiem są polisiloksany, tj. związki wielkocząsteczkowe o szkielecie siloksanowym zbudowanym, podobnie jak w krzemianach nieorg. (krzemiany), na przemian z atomów tlenu i krzemu –O–Si–O–Si–O–;
zoizyt, zoisyt,
minerał, krzemian wapnia i glinu Ca2Al3O[OH][SiO4][Si2O7];
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia