satelita
Encyklopedia PWN
zespół rozmieszczonych na pewnym obszarze, powiązanych ze sobą funkcjonalnie urządzeń telekomunik., przeznaczonych do świadczenia różnych usług telekomunik. (np. usług telefonicznych, radiotelefonicznych, telegraficznych, transmisji danych, radiofonicznych, telewizyjnych);
instrumenty służące do obserwacji obiektów astr. w zakresie promieniowania rentgenowskiego i gamma, charakteryzujące się stosunkowo wysoką kątową zdolnością rozdzielczą.
telewizja, historia,
ogólnopolska (zgodnie z koncesją) stacja telewizyjna założona 1994 w Niepokalanowie, nadawała od XII 1995; redaktor nacz. M. Jaremczuk. Była własnością franciszkanów. Emitowała program przez 11 godzin dziennie z nadajników małej mocy w m.in. Warszawie, Łodzi, Skierniewicach, Krakowie, Opolu i Gorlicach, obejmujących zasięgiem ponad 50% ludności kraju, 5 mln odbiorców. Program miał charakter rodzinny; pełni funkcję ewangelizacyjną, informował o życiu kościoła, ponadto reportaże i programy dotyczące ewangelizacji, programy lokalne, filmy fabularne; transmisja wydarzeń religijnych. Rozpoczęła (VI 1999) testy cyfrowej transmisji satelitarnej (z satelity ASTRA 1E). W 2001 zastąpiona przez Telewizję Puls; w 2001 wznowiła działalność jako Telewizja Niepokalanów II; 2003 zakończyła emisję programu.
telewizja, w której sygnały telew. wysyłane ze stacji naziemnych są przez urządzenia satelity telekomunik. retransmitowane w kierunku obsługiwanych przez niego obszarów Ziemi.
Tiros
seria 9 amer. sztucznych satelitów meteorol. wysyłanych 1960–65.
[tạırous],
