przeciwstawienie
Encyklopedia PWN
kierunek działalności publicznej w Polsce w XIX w., wysuwający hasła różnorodnych działań legalnych, zmierzających do wzmocnienia sił i organizacji społeczeństwa polskiego w sytuacji braku własnego państwa.
combo
mały jazzowy zespół instrumentalny, zwykle 3–8-osobowy; nazwa utrwaliła się z końcem lat 30. XX w. jako przeciwstawienie big bandu.
[kọmbou; ang. skrót od combination],
filozof niemiecki, jeden z twórców klasycznej idealistycznej filozofii niemieckiej.
sztuka
Termin „sztuka” jest odpowiednikiem łac. ars (od którego pochodzi większość nowoż.: wł. i hiszp. arte, fr. i ang. art), ten zaś odpowiada gr. téchnē; przymiotniki „techniczny” i „artystyczny” są tego samego pochodzenia.
[niem.]
