big band

big band, big-band,

duży zespół jazzowy (12–20 osób), podzielony na 4 sekcje: trąbek, puzonów, saksofonów i instrumentów rytmicznych (fortepian, kontrabas, gitara i perkusja);

realizacja muzyki przez big band uwzględnia zarówno improwizacje solowe, jak i ensemblowe odcinki aranżowane; zasady i proporcje tych elementów sformułowali w latach 20. XX w. D. Redman, B. Challis i F. Henderson; pełny rozkwit big bandów nastąpił 1935–45 (era swingu), kiedy działały orkiestry W. (Counta) Basiego, E.K. (Duke’a) Ellingtona, B. Goodmana i in.; po 1945 znaczenie i popularność big bandów zmalały, ale formuła przetrwała w słynnych big bandach J.B. (Dizzy) Gillespiego, I.E.G. (Gila) Evansa, Jonesa-Lewisa.