prowokacja

Encyklopedia PWN

prowokacja
[łac.],
prawo:
upozorowany napad oddziału, utworzonego przez niem. władze bezpieczeństwa, na niem. radiostację w Gliwicach 31 VIII 1939 na rozkaz szefa policji R. Heydricha;
walka zbrojna w obronie niepodległości Polski, prowadzona 1 IX–6 X 1939 przeciwko agresji Niemiec i od 17 IX — ZSRR, będąca początkiem II wojny światowej;
propaganda
[łac.],
celowe oddziaływanie na zbiorowości i jednostki zmierzające do pozyskania zwolenników i sojuszników, wpojenia pożądanych przekonań i wywołania określonych dążeń i zachowań.
Baerensprunga afera
[a. be:rənszpruŋa],
prowokacja polit. zorganizowana 1858 przez prezydenta policji pruskiej w Poznaniu E. von Baerensprunga w celu skompromitowania działaczy pol. ruchu nar. w Poznańskiem;
Bauer Wolfgang, ur. 18 III 1941, Graz, zm. 26 VIII 2005, tamże,
pisarz austriacki;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia