prostacyklina

Encyklopedia PWN

prostacyklina
[gr.],
PGI2,
biochem. związek organiczny zaliczany do prostaglandyn;
arachidonowy kwas, C19H31COOH,
kwas tłuszczowy z 4 podwójnymi wiązaniami w cząsteczce;
biochemia
[gr. bíos ‘życie’, chēmeía ‘magia’],
chemia biologiczna, chemia fizjologiczna,
dyscyplina naukowa zajmująca się budową oraz funkcjami związków dostarczanych z pożywieniem i wytwarzanych w organizmie, przemianami tych związków w ustroju (z uwzględnieniem efektów energetycznych przemian) i wpływem różnych czynników (zewnętrznych i wewnętrznych) na te przemiany oraz ewolucją i odtwarzaniem żywej materii — bada więc molekularne podstawy życia.
eikozanoidy,
związki powstające w wyniku rozpadu głównie kwasu arachidonowego;
Gryglewski Ryszard Jerzy, ur. 4 VIII 1932, Wilno, zm. 30 I 2023, Kraków,
lekarz farmakolog;
prostaglandyny
[gr.-łac.],
PG,
grupa związków org., pochodnych 20-węglowych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, o cząsteczkach zawierających pierścień cyklopentanu;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „prostacyklina” w Słowniku języka polskiego

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia