prawo promieniowania Plancka

Encyklopedia PWN

fiz. prawo rozkładu energii w widmie promieniowania ciała doskonale czarnego; daje wyniki zgodne z doświadczeniem dla całego zakresu.
Rayleigha–Jeansa prawo promieniowania
[p. p. reılija dżinsa],
fiz. prawo określające zależność gęstości energii promieniowania ρ(ν) (tj. energii przypadającej na jednostkę częst. promieniowania dν i jednostkę objętości dV) ciała doskonale czarnego znajdującego się w temperaturze T od częst. ν;
Planck
[plaŋk]
Max Karl Ernst Wymowa, ur. 23 IV 1858, Kilonia, zm. 4 X 1947, Getynga,
fizyk niemiecki.
promieniowanie cieplne, promieniowanie termiczne, promieniowanie temperaturowe,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o widmie ciągłym, emitowane przez każde ciało mające temperaturę wyższą od zera bezwzględnego;
ciało całkowicie pochłaniające padające nań promieniowanie niezależnie od długości (częst.) fali, czyli o zdolności absorpcyjnej równej jedności w całym zakresie długości fal.
Kirchhoff
[kı̣rśhof]
Gustav Robert Wymowa, ur. 12 III 1824, Królewiec, zm. 17 X 1887, Berlin,
fizyk niemiecki.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia